Elshout-Natuurfotografie

Zaterdagdagochtend, na een korte nacht ging om 05.01 uur de wekker.
Om 05.50 uur deden we de voordeur op slot en iets over 07.00 uur stonden we in Brussel op het pakeerplein van het vliegveld. De bus die ons naar de vertrekhal zou brengen stond al klaar, dus we waren in een mum van tijd, te vroeg op het vliegveld.
We konden de koffers nog niet inchecken.
Uiteindelijk na veel wachten vertrok het vliegtuig redelijk op tijd (11.45.uur)
Om 13.00 uur stonden we op Spaanse grond, alwaar we gingen zoeken naar een balie voor het ophalen voor onze huurauto.
WAARSCHIJNLIJK hebben we iets gemist en we volgde de bordjes waar een "auto met sleutel" op stond.
Helemaal aan de andere kand van het vliegveld....
Alwaar we kregen te horen dat we "aan de andere kant van het vliegveld" moesten zijn. :-(
Maar de helpende baliemedewerkster wilde wel even kijken of ze ter plaatse alle gegevens kon bekijken zodat ze ook hier alles zou kunnen regelen en wij niet terug hoefde te lopen.

Op zoek naar de auto besefte we plots hoe het voelt als het buiten 35 graden celcius is..
De auto was zo gevonden en de lange autoreis begon.
Onderweg nog wat boodschappen gedaan en rond 18.30 uur kwamen we moe maar voldaan aan bij ons huisje.

We hadden reeds een wahsappje gekregen welk huisje voor ons was, de deur was open dus we konden er zo in.

Judith kon het (uiteraard) niet laten om nog snel even het zwembadje in te gaan.

Zondagochtend

Deze dag begon met uitslapen / uitrusten.
Tot een uur of 12 voor het huisje op het terrasje gezeten.
Het was ondertussen al ruim 30 graden, dus een actieve dag zal het sowieso niet worden.
Nou is het geen straf om hier op het terras te zitten.

Heel in de verte zit een hondenliefhebber. Die honden hoor je af en toe blaffen.
Een hop doet zijn of haar uiterste best om zich te laten horen. Of we deze gaan zien is de vraag maar ik hoop het wel.
Er lopen hier ergens in de buurt schapen met een bel om.
Verder hoor je het gekrijs van jonge blauwe eksters die honger hebben.
Er zitten hier een paar roodkopklawieren die niet altijd gedient zijn van de aanwezigheid van de blauwe eksters.
En dat laten ze merken.

Verder hoor je hier eigenlijk alleen de geluiden die bij de natuur horen.

Met een kopje koffie en mijn camera bij de hand is het hier goed vertoeven.

Maar er is hier meer natuurschoon en uitrusten van de reis, dat hoeft geen hele dag te duren, dus een beetje actiever moesten we worden :-)
Vandaag weer 34 graden dus lekker de arco aan in de auto en op naar:

Nationaal park Monfragüe

Dit is de broed- en woonplaats van vele soorten gieren en arenden.
Daarbij staat het bekent als een zeer vogelrijk met allerlei andere gevogelte.

Wij gingen vandaag op zoek naar de gieren rondom de broedrots "Salto del Gitano"
Hier hebben we even rongekeken en vele gieren in hun habitat gezien en kunnen fotograferen.
Hier ook wat gegeten in de schaduw van een paar bomen en daarna de auto in en de arco op maximaal gezet.

Hier nog wat rondgereden waarna we even wilde stoppen op een parkeerplaats om wat rond te kijken.
Bordje "P" was snel gevonden en "Hobbel de Bobbel" reden we een veel te smal zandpad in. ( ?? )
Aan het eind stonden waarempel nog een paar bankjes ook, zodat het toch echt een parkeerplaats leek, verder was het rondom erg dichtgegroeid, dus vanaf deze plek was niets te zien. Wel lekker koel denk ik ;-)

Verder gereden en op verschillende plaatsen even gestopt om van het uitzicht te genieten.
Maar eigenlijk was het te warm om uit de koele auto te stappen.

Terug bij het huisje lekker even gezwommen en op het terrasje voor ons huisje gezeten.

Plots riep Judith, "Jos, kom eens", "Snel", "sneller".
"Daar om het hoekje"
Ik zag nog net een zwarte slang langs het muurtje van ons huisje kruipen.
Ik snel mijn camera gepakt, maar toen ik weer terug "het hoekje om" was, was de slang alweer verdwenen..
Opgezocht op internet en navraag gedaan bij de eigenaar van het terrein, waarschijnlijk was het een "trapslang"
Gemiddeld wordt er 2x per jaar door gasten een slang waargenomen, en 1 ervan waren wij :-)

Daarna tot zonsondergang buiten gezeten, douchen en op naar de volgende dag.

Maandag

Vandaag staat op de plannaning om Trujillo te gaan bezoeken en tevens daar boodschappen te doen.
Trujillo staat te boek als de mooiste plaats van Extremadura.
Hier zijn we 7 jaar geleden ook geweeest, maar wat moois is verveeld niet snel :-)

Zo ook het middeleeuse stadje Trujillo

Auto geparkeerd bij de supermakt en een kwartiertje gelopen naar het centrum van het stadje.
Daar even verwonderd staan kijk naar de schoonheid van ouderdom.
Als ik dit zo zie dan denk ik: "Waarom wordt in Nederland toch alles afgebroken" Hier staat in ieder stadje of dorpje wel een kleine St Jan.

Ook staat dit stadje bekent om de broedende ooievaars.
Dus de telelens mocht ook mee op wandeling. Dit viel eerlijk getypt wel een klein beetje tegen, omdat er "slecht" 5 nesten bewoond waren.
Of dit komt omdat we te laat in het jaar zijn en alle nesten zijn uitgevlogen?
Maar toch een paar leuke foto's kunnen maken van de ooievaar in een bijzondere omgeving.

Later in de middag nog even lekker in het zwembad gelegen, wat we op dat moment geheel voor onzelf hadden :-)

Na het eten nog even gaan tanken bij een tankstation waar ook een winkeltje bij zit, we waren iets van boodschappenn vergeten.
Opgezocht op google maps: 16Km hier vandaan
Thuis zou ik zeggen: "tis goed hor"
Maar hier stappen we in de auto en al genietend van de omgeving komen we aan bij het benzinestation.
Hier besloten we terug te rijden met "snelwegen vermijden"
Absurt waar je ze je dan overheen sturen.
Dan rijdt je over smelle wegen met omgekeerder verkeersheuvels (diepe "groeven") in de weg.
Waarschijnlijk om overtollig water af te voeren, maar het kan ook dat een schokbreker leverancier dit heeft gesponsord. :-)
20KM/uur wordt geadviseerd volgens de borden, maar dat is al te hard...
Zo reden we dus binnendoor via de navigatie, geheel de verkeerde kant op.
Kwamen we wederom in Trujillo uit!!
Maargoed, er zullen geen andere wegen zijn, binnendoor naar Jaraicejo

Maar op het moment dat we Trujillo weer verlieten, zag ik in de binnenspiegel het stadje op afstand liggen.
Mooi, door de ondergaande zon verlichte burcht op de top van een granieten heuvel.
(geen fototoestel bij, dus een reden om hier in de avond nog eens terug te komen)

Onderweg nog 2 vossen gezien die zich snel verstopte op het moment wij langskwamen.
wederom buiten gezeten tot we niets meer zagen en dat maakte een einde aan deze dag.

Dinsdag

Vandaag wilde we op ons gemak het Nationaal Park "Monfragüe" gaan bezichtigen.

Eerst 's morgens rustig aan wakker worden. Het is hier zo rustig dat je letterlijk niets hoort als je in bed ligt.

Wakker worden zonder wekker is een genot hier :-)

Toch om 06.30 uur buiten op het terrasje, met de korte broek en zomerslippers.
Bakske koffie, boterhammetje en een beetje met de blauwe eksters in de tuin "spelen".
Er zitten hier blauwe eksters in de tuin en die laten zich gewillig fotograferen. Daar moest ik dan maar gehoor aan geven.

Op een gegeven moment hielt ik het niet meer vol en besloot ik schoenen, een trui en een lange broek aan te doen.
Het was behoorlijk fris en ook al wilde ik geen lange broek aan hebben deze korte vakantie, wat moet, dat moet :-)

Gepakt met eten en drinken zijn we rond 12 uur vertrokken.

wat een schoonheid, wat een rust, wat een genot.
Ik kan hier dus duidelijk echt van genieten.

Op grote afstand was aan de overkant van het water (de Tiétar) was duidelijk het nest van 2 aasgieren te zien.
Hier kwamen we 2 mensen tegen die op dezelfde Finca zaten als wij. Alleen zij waren hier voor de 7de keer en de 2de keer dit jaar. (IK snap hun wel)

Eén van de aasgieren kwam even kijken wat wij daar stonden te doen. en vloog daarbij vlak over ons heen.

Even later ergens op een bankje gezeten en onze lunch genuttigd.
Dit onder het toeziend ook van een voorbij vliegende bijeneter en vale gier.
Dat eet wel lekker :-)

Later op de dag nog wat gezwommen omdat ik had beloogd ierdere dag mee te gaan zwemmen.
en belofte maakt schuld. (vond ik niet erg hoor)

Woensdag

Woensdag moeten we ons om half 10 melden op een parkeerplaatsje bij Torrejón.
Dat was snel gevonden, eerst hebben we nog wat te snacken gehaald in de plaatselijk, tot supermarkt omgebouwde huiskamer.
precies om half 10 werden we opgepickt door "Jesús".
Hij bracht ons naar een hut waar wij zouden kunnen genieten van de gieren en al het andere wat voor de hut zou komen.

Om 09.45 uur was het aas verdeelt over de ruimte voor de hut en zou het wachten kunnen beginnen.
Dat wachten duurde echter niet erg lang omdat de eerste gieren al boven ons hoofd zweefde.

Zeker in het begin was het niet te doen om hier (een fatsoenlijke) foto van te maken.
Zo druk, zoveel actie, waar moet je kijken en hoe moet je het op de foto zetten.

Toen de zwarte wouwen, de vale- en de monniksgieren waren geland en de rust een beetje wedergekeerd was, was het te bepalen wat er te fotograferen was.
Helaas stond de wind van de zijkant / voor de hut, waardaar de meeste vogels van de zijkant of de acherkant van de hut aan kwamen vliegen.

Maar wat hebben we hiervan genoten!!
echt super en in Nederland is dit nergens zo te zien.

Rond hald 1 werd er nogmaals gevoerd en werd er een fazant aan het menu toegevoegd.
Deze fazant zou, als we geluk zouden hebben, het diner voor de Steenarend worden.

Een prachtige dag, maar dat laatse stukje geluk hadden we helaas niet.

Om 15.00 uur werden we opgehaald waarna we al snel in het zwembad belanden.

Donderdag

Ik had de hoop, deze week, vele gieren te zien als ook de scharrelaar, de hop en de bijeneter.

Voor deze laatse 3 zijn hier ook speciale vogel observeer hutten, maar daar geeft Judith niet zoveel om, omdat daar veelal de actie ontbreekt die je bij 60 stuks verschillende gieren wel hebt.
En om nou in mijn eentje een paar uur in zo'n hut te zitten terwijl Judith ook vakantie heeft lijkt mij niet het beste plan.

Dus opgezocht waar we deze soorten zouden kunnen vinden.
navraag gedaan en we zouden bij de steppe moeten zijn.
Nou wilde ik hier toch graag naar toe om een te kijken wat "steppe" nou eigenlijk zijn.

Door de droge periode dat wij hier zijn was het, zo ver je kon kijken, een dorre vlakte. Heuvel landschap en overal hoor je vogeltjes zingen.
Hier op deze steppe zijn nestkasten gehangen voor de Scharrelaar, al worden deze veelal bezet door de kauw en de steenuil.

's morgens rond 07.00 uur vertrokken en het eerste leuke wat we zagen was de Hop.
Nou, het eerste as eigenlijk een wandelende tak, tegen de buitenmuur van ons huisje :-)

De hop zat op een schuurtje en liet zich redelijk fotograferen, waarna deze al hoppend wegvloog.

Op zoek naar de scharrelaar.

Het duurde niet lang eer we de eerste scharrelaar zagen.
Tevens bleek 1 scharrelaar een bijeneter te zijn. Hij zat helaas te ver weg, maar ik heb er wel een foto van.
Vervolgens, we zaten ongeveer 60km van het appartement af, besloten om naar "huis" te gaan en daarbij de snelwegen te vermijden.

Onderweg nog wat bijeneters gezien en heb ik nog een schildpad geholpen die bezig was met het oversteken van de weg.

Daarna boodschappen gedaan in het dorpje "Jaraicejo"

Ook heb ik hier wat foto's gemaakt van het dorpje, omdat ons Steffie zei: "Mamma, als je geen zin hebt om te koken, bestel je toch gewoon een pizza".
Ik vertelde haar dat hier waarschijnlijk geen pizzeria zit en dat bestellen dus ook niet mogelijk zou zijn.
Ik maakt wat foto's om haar duidelijk te maken hoe dit dorpje eruit ziet.

De dichtsbij zijnde pizzeria zit ongeveer 30km verder (in Trujillo)

's avond met 12 mensen van de Finca in een buurtdorpje gegeten.
Leuk initiatief van de eigenaren van deze Finca om af en toe met hun gasten uit eten te gaan.

Rijdend naar dit buurtdorpje over een bergtop gereden die ik morgen nog wel even wil bezichtigen en fotogaferen.

Vrijdag

Een rustige dag stond op het menu.

Niet eerder wakker worden dan op het moment dat je ogen vanzelf op gaan.
Bakske koffie, ontbijtje en de camera bij de hand.
De blauwe eksters laten zich mooi fotograferen, als zijn ze ook best wel snel.

Dus veel foto's maken om dat ene moment te pakken te krijgen.

Verder nog een laatste rondje door Monfragüe, omdat we het kasteel nog niet bezocht hadden.
het kasteel is een ruïne boven op het topje van een berg met uitzicht op de gierenrots.

Met een beetje geluk vliegen de vale gieren je hier van de berg af :-)

Dat is bij ons niet gebeurd, omdat schijnbaar de wind niet geheel uit de juiste hoek waaide.
Daardoor vliegen de gieren vanuit een andere richting naar hun nest / rustplek.

Ik heb Judith bijna bovenaan de berg afgezet en ben daarna terug gereden, heb de auto gepareerd en ben aan de grote klim richt Judith begonnen.
Het was ondertussen tegen de 30 graden aan, en wij ploeterde ons naar boven.
Eerst een steile klim, en daarna nog vele trappen. Maar het uitzicht als je daar boven staat, maakt dat je alle moeite en zweet, heel erg snel vergeet.

Hier hebben we een tijdje pal in de zon gestaan, waarna we weer naar beneden gingen en in gedachtte in het zwembad onze verkoeling al opzochtte.

In de avond nogmaals naar het buurtdorpje gereden om van het uitzicht onderweg te genieten.

Extremadura 2025.

Aan het eind 2024 hebben we bedacht waar we in het voorjaar van 2025 op vakantie zouden kunnen gaan.