Extremadura 2025.
  


06-2025


Aan het eind 2024 hebben we bedacht waar we in het voorjaar van 2025 op vakantie zouden kunnen gaan.


Aangezien we in 2018 al eens in Extremadura zijn geweest en ik daar, als natuurfotograaf, erg graag een keer naar terug wilde, was ik maar wat blij dat Judith instemde met weekje rust in het spaanse Extremadura.

 

Zaterdagdagochtend, na een korte nacht ging om 05.01 uur de wekker.
Om 05.50 uur deden we de voordeur op slot en iets over 07.00 uur stonden we in Brussel op het pakeerplein van het vliegveld. De bus die ons naar de vertrekhal zou brengen stond al klaar, dus we waren in een mum van tijd, te vroeg op het vliegveld.
We konden de koffers nog niet inchecken.
Uiteindelijk na veel wachten vertrok het vliegtuig redelijk op tijd (11.45.uur)
Om 13.00 uur stonden we op Spaanse grond, alwaar we gingen zoeken naar een balie voor het ophalen voor onze huurauto.
WAARSCHIJNLIJK hebben we iets gemist en we volgde de bordjes waar een "auto met sleutel" op stond.
Helemaal aan de andere kand van het vliegveld....
Alwaar we kregen te horen dat we "aan de andere kant van het vliegveld" moesten zijn. :-(
Maar de helpende baliemedewerkster wilde wel even kijken of ze ter plaatse alle gegevens kon bekijken zodat ze ook hier alles zou kunnen regelen en wij niet terug hoefde te lopen.

Op zoek naar de auto besefte we plots hoe het voelt als het buiten 35 graden celcius is..
De auto was zo gevonden en de lange autoreis begon.
Onderweg nog wat boodschappen gedaan en rond 18.30 uur kwamen we moe maar voldaan aan bij ons huisje.

We hadden reeds een wahsappje gekregen welk huisje voor ons was, de deur was open dus we konden er zo in.

Judith kon het (uiteraard) niet laten om nog snel even het zwembadje in te gaan.

 

Zondagochtend

Deze dag begon met uitslapen / uitrusten.
Tot een uur of 12 voor het huisje op het terrasje gezeten.
Het was ondertussen al ruim 30 graden, dus een actieve dag zal het sowieso niet worden.
Nou is het geen straf om hier op het terras te zitten.

Heel in de verte zit een hondenliefhebber. Die honden hoor je af en toe blaffen.
Een hop doet zijn of haar uiterste best om zich te laten horen. Of we deze gaan zien is de vraag maar ik hoop het wel.
Er lopen hier ergens in de buurt schapen met een bel om.
Verder hoor je het gekrijs van jonge blauwe eksters die honger hebben.
Er zitten hier een paar roodkopklawieren die niet altijd gedient zijn van de aanwezigheid van de blauwe eksters.
En dat laten ze merken.

Verder hoor je hier eigenlijk alleen de geluiden die bij de natuur horen.

Met een kopje koffie en mijn camera bij de hand is het hier goed vertoeven.

Maar er is hier meer natuurschoon en uitrusten van de reis, dat hoeft geen hele dag te duren, dus een beetje actiever moesten we worden :-)
Vandaag weer 34 graden dus lekker de arco aan in de auto en op naar:

Nationaal park Monfragüe

Dit is de broed- en woonplaats van vele soorten gieren en arenden.
Daarbij staat het bekent als een zeer vogelrijk met allerlei andere gevogelte.

Wij gingen vandaag op zoek naar de gieren rondom de broedrots "Salto del Gitano"
Hier hebben we even rongekeken en vele gieren in hun habitat gezien en kunnen fotograferen.
Hier ook wat gegeten in de schaduw van een paar bomen en daarna de auto in en de arco op maximaal gezet.

Hier nog wat rondgereden waarna we even wilde stoppen op een parkeerplaats om wat rond te kijken.
Bordje "P" was snel gevonden en "Hobbel de Bobbel" reden we een veel te smal zandpad in. ( ?? )
Aan het eind stonden waarempel nog een paar bankjes ook, zodat het toch echt een parkeerplaats leek, verder was het rondom erg dichtgegroeid, dus vanaf deze plek was niets te zien. Wel lekker koel denk ik ;-)

Verder gereden en op verschillende plaatsen even gestopt om van het uitzicht te genieten.
Maar eigenlijk was het te warm om uit de koele auto te stappen.

Terug bij het huisje lekker even gezwommen en op het terrasje voor ons huisje gezeten.

Plots riep Judith, "Jos, kom eens", "Snel", "sneller".
"Daar om het hoekje"
Ik zag nog net een zwarte slang langs het muurtje van ons huisje kruipen.
Ik snel mijn camera gepakt, maar toen ik weer terug "het hoekje om" was, was de slang alweer verdwenen..
Opgezocht op internet en navraag gedaan bij de eigenaar van het terrein, waarschijnlijk was het een "trapslang"
Gemiddeld wordt er 2x per jaar door gasten een slang waargenomen, en 1 ervan waren wij :-)

Daarna tot zonsondergang buiten gezeten, douchen en op naar de volgende dag.
 

Maandag


Vandaag staat op de plannaning om Trujillo te gaan bezoeken en tevens daar boodschappen te doen.
Trujillo staat te boek als de mooiste plaats van Extremadura.
Hier zijn we 7 jaar geleden ook geweeest, maar wat moois is verveeld niet snel :-)

Zo ook het middeleeuse stadje Trujillo

Auto geparkeerd bij de supermakt en een kwartiertje gelopen naar het centrum van het stadje.
Daar even verwonderd staan kijk naar de schoonheid van ouderdom.
Als ik dit zo zie dan denk ik: "Waarom wordt in Nederland toch alles afgebroken" Hier staat in ieder stadje of dorpje wel een kleine St Jan.

Ook staat dit stadje bekent om de broedende ooievaars.
Dus de telelens mocht ook mee op wandeling. Dit viel eerlijk getypt wel een klein beetje tegen, omdat er "slecht" 5 nesten bewoond waren.
Of dit komt omdat we te laat in het jaar zijn en alle nesten zijn uitgevlogen?
Maar toch een paar leuke foto's kunnen maken van de ooievaar in een bijzondere omgeving.

Later in de middag nog even lekker in het zwembad gelegen, wat we op dat moment geheel voor onzelf hadden :-)

Na het eten nog even gaan tanken bij een tankstation waar ook een winkeltje bij zit, we waren iets van boodschappenn vergeten.
Opgezocht op google maps: 16Km hier vandaan
Thuis zou ik zeggen: "tis goed hor"
Maar hier stappen we in de auto en al genietend van de omgeving komen we aan bij het benzinestation.
Hier besloten we terug te rijden met "snelwegen vermijden"
Absurt waar je ze je dan overheen sturen.
Dan rijdt je over smelle wegen met omgekeerder verkeersheuvels (diepe "groeven") in de weg.
Waarschijnlijk om overtollig water af te voeren, maar het kan ook dat een schokbreker leverancier dit heeft gesponsord. :-)
20KM/uur wordt geadviseerd volgens de borden, maar dat is al te hard...
Zo reden we dus binnendoor via de navigatie, geheel de verkeerde kant op.
Kwamen we wederom in Trujillo uit!!
Maargoed, er zullen geen andere wegen zijn, binnendoor naar Jaraicejo

Maar op het moment dat we Trujillo weer verlieten, zag ik in de binnenspiegel het stadje op afstand liggen.
Mooi, door de ondergaande zon verlichte burcht op de top van een granieten heuvel.
(geen fototoestel bij, dus een reden om hier in de avond nog eens terug te komen)

Onderweg nog 2 vossen gezien die zich snel verstopte op het moment wij langskwamen.
wederom buiten gezeten tot we niets meer zagen en dat maakte een einde aan deze dag.

 
 
 
 
 

Elshout Natuurfotografie
Natuurfotografie als hobby